مقایسه دو رویکرد یادگیری الکترونیکی سریع و یادگیری الکترونیکی مرسوم در آموزش ضمن خدمت دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: از آنجایی که تاکنون مطالعات معدودی به مقایسه یادگیری الکترونیکی سریع و مرسوم پرداخته­اند ، مطالعه حاضر در سال 1387 با هدف مقایسه میزان یادگیری، رضایت کارکنان تحت آموزش و زمان صرف­شده برای تولید دوره آموزشی با این دو رویکرد در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه مداخله­ای 100 نفر از کارکنان به­روش تصادفی بلوکی در دو گروه 50 نفری تحت آموزش با دوره آموزشی مبتنی بر دو رویکرد، بررسی شدند. محتوای یادگیری الکترونیکی مرسوم توسط طراحی آموزشی آبشاری و نرم­افزار macromedia flash و محتوا ی رویکرد یادگیری الکترونیکی سریع، با پردازش موازی سه مرحله تحلیل، طراحی و تدوین و نرم­افزار adobe presenter تولید شد . داده­ها توسط پیش­آزمون، پس­آزمون، آزمون پایان دوره، پرسش­نامه ­های خودارزیابیِ میزان یادگیری و رضایت ­سنجی کارکنان جمع­آوری شدند . نتایج : مقایسه نمره پیش­آزمون، پس­آزمون، آزمون پایانی و خودارزیابی کارکنان از میزان یادگیریشان در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. رضایت از محتوای آموزشی، شیوه آموزش، برنامه آموزش الکترونیکی و رضایت کلی در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. زمان تدوین محتوا در رویکرد یادگیری الکترونیکی مرسوم، 141 روز کاری و در رویکرد سریع 24 روز کاری بود. نتیجه­گیری: نظر به عدم تفاوت دو رویکرد مذکور در میزان یادگیری و رضایتمندی کارکنان و کاهش قابل توجه زمان تدوین دوره، در رویکرد یادگیری الکترونیکی سریع، استفاده از آن برای آموزش الکترونیکی کارکنان دانشگاه­ها، پیشنهاد می­شود.